Beste mensen,
Het is nu mei 2017 en er is weer veel gebeurd sinds de vorige nieuwsbrief. Afgelopen maand zijn we weer met 8 vrijwilligers naar Sanya Juu gegaan. Een enthousiaste groep, mooie verhalen en prachtige ervaringen. De uitzending van Omroep Max op 26 november is geweest en ik durf te stellen dat het weer een mooie promotie was voor onze Stichting. Ongelooflijk wat zo’n uitzending teweeg kan brengen. Mensen die info willen en er over denken ook eens mee te gaan als vrijwilliger. Ook weer veel donaties. Volgens de voorlopige cijfers is er weer ca. € 35.000,– op de rekening van Stichting Max Maakt Mogelijk gestort t.b.v. ons project. Allemaal prachtig mooi.
Zoals ik in de vorige nieuwsbrief schreef, hebben we in oktober 2016 veel families bezocht die eventueel in aanmerking zouden komen voor een huisje. Daarvan hadden we er 18 geselecteerd. Daarvoor hebben we in oktober 2016 de materialen aangekocht en de werkers opdracht gegeven. Hoewel ik regelmatig telefonisch contact heb met werkvloer (father Erasto) en dus redelijk op de hoogte wordt gehouden van het reilen en zeilen, was het voor ons toch weer een mooie ervaring dat alle 18 huisjes opgeleverd waren. Aardig om te vermelden dat we een “kangoeroewoning” hebben laten bouwen. Er was nl. een moeder met 3 kinderen die in aanmerking kwam voor een huisje. Iets hogerop kwamen we echter de ouders van de moeder tegen die eveneens onder erbarmelijke omstandigheden leefden en bovendien behoorlijk gehandicapt waren. Ons voorstel toen om de woning voor de moeder iets groter te maken (extra slaapkamer en woonkamer) kon aanvankelijk op weinig instemming rekenen. In onze calculatie hebben we dit voorstel wel in de calculatie meegenomen en de mensen ter plekke de keuze gelaten hoe te handelen. Echter wel zodanig dat er geen extra geld zou komen. Baboe en Bibbi hebben dus nu ook een mooi onderdak en de kosten zijn zeer beperkt gebleven.
In april hebben we dus met de vrijwilligers weer flink ons best gedaan. 2 huisjes met de kap erop en waterdicht, 1 huisje opgemetseld tot bovenkant kozijnen. Daarnaast hebben Martin en ik alle 18 opgeleverde huisjes bezocht en geïnventariseerd of daar ook nog aanvullende hulp in de vorm van bedden en matrassen wenselijk was. Soms is dat noodzakelijk omdat er absoluut geen geld is voor dergelijke luxe en slapen op een harde betonnen vloer is nu ook weer niet het meest gezonde.
Ook hebben we de volgende serie families bezocht. Van Erasto hadden we weer een lijst gekregen met 20 families die hulp nodig hebben. 15 daarvan hebben we toegezegd dat zij een huisje krijgen. Ongelooflijk wat je dan tegen komt. Een moeder met 4 jonge kinderen, geen vader in het vizier die een beetje verantwoording op zich neemt om in de opvoeding een steentje bij te dragen. Ja, dat is regelmatig de realiteit (ook moeders laten hun kinderen wel eens in de steek) en vooral bij de lager of niet opgeleide mensen. Want ondanks dat de economie in Tanzania flink groeit, valt er nog een hele groep buiten de boot en wordt het verschil tussen arm en rijk of gemiddeld alleen maar groter. En voor deze groep doen we het in de hoop dat ook zij naar school kunnen en weer geloof en hoop krijgen in een betere toekomst. Wij zien in ieder geval de grote verschillen van voor en na een nieuw huisje.
Meedoen?
Als u ook eens wilt meedoen met de bouw, dan kunt u contact met mij opnemen. In oktober 2017 staat er ook weer een reis gepland. Een mooie kans om in contact te komen met de Afrikaanse bevolking en hun cultuur. En natuurlijk om uw steentje letterlijk bij te dragen.
Joop Paauw.
